سراج روزنامه سراسری صبح ایران
فرار نخبگان از درب دانشگاه، ورودشان از درب سفارت!/یاداشت : شهزاد بهادری

در مهرماه ۱۴۰۳، پذیرفتهشدگان رشتههای پزشکی، دندانپزشکی و داروسازی دانشگاه آزاد با افزایش ناگهانی شهریهها به حدود دو میلیارد تومان برای ۱۴ ترم مواجه شدند، که این واقعیت تلخ سوالاتی جدی را درباره عدالت آموزشی و دسترسی به تحصیلات عالی مطرح میکند. این وضعیت نه تنها استعدادها را تحت فشار قرار میدهد، بلکه جوانانی که با سختی در مسیر کنکور تلاش کردهاند، اکنون با در بستهای مواجهاند که ورود به این رشتهها را به ثروتمندان محدود میکند. همچنین، قوانین سختگیرانه در مورد انصراف از تحصیل، انتخاب آینده را از دانشجویان سلب کرده و این تناقض با سیاستهای کلان کشور، نگرانیهای جدی درباره فرار سرمایه انسانی و آینده جامعه پزشکی ایجاد میکند. مسئولان باید شفافسازی کنند و طرحهای حمایتی برای نخبگان کمبرخوردار ارائه دهند تا رویای تحصیل در رشتههای پزشکی به کابوسی مالی تبدیل نشود.
مهرماه ۱۴۰۳ برای بسیاری از جوانان پرتلاش این سرزمین نه آغاز امید، که شروع یک شوک سهمگین بود. پذیرفتهشدگان رشتههای پزشکی، دندانپزشکی و داروسازی دانشگاه آزاد، با واقعیتی تلخ روبهرو شدند؛ شهریهها ناگهان سه برابر شد. عددی سرسامآور؛ حدود دو میلیارد تومان برای ۱۴ ترم.
_آیا پزشکی قرار است از این پس، یک «رشته لاکچری» باشد؟
آیا باید پذیرفت که برنده این میدان نه استعداد و نبوغ علمی، بلکه حسابهای بانکی پُر و توان مالی خانوادههاست؟
نخبگان علمی ما در کجای این جدول نشستهاند؟ جوانانی که با هزار سختی، سالها در مسیر کنکور جان کَندند تا شاید روزی روپوش سفید بپوشند، امروز با در بستهای مواجهاند که روی آن نوشته شده: «ورود فقط برای پولدارها».
_یک محرومیت، دو مجازات
داستان به همینجا ختم نمیشود. اگر دانشجویی بخواهد به دلیل فشار مالی یا تغییر مسیر انصراف دهد، یک سال از شرکت در کنکور محروم میشود. یعنی عملاً اختیار انتخاب آینده از او سلب شده است.
به زبان سادهتر: درسی که امروز نخبگان جامعه آموختند این بود که «حق اعتراض به مسیر زندگی» برایشان ممنوع است.
_تناقض با سیاستهای کلان
چگونه از یکسو شعار «مانعزدایی از مهاجرت نخبگان» داده میشود و از سوی دیگر، با چنین تصمیماتی نخبهی جوان به جای دانشگاه، در صف سفارت میایستد؟
آیا افزایش افسارگسیخته شهریهها نوعی «فرار سرمایه انسانی» نیست؟
_مسئولیت اجتماعی دانشگاه
دانشگاه باید کانون علم و عدالت آموزشی باشد، نه بازار خرید و فروش مدرک. اگر امروز روسای دانشگاهها و مدیران آموزش عالی نمیخواهند صدای دانشجویان را بشنوند، بهتر است درب اتاقهای فکرشان را گِل بگیرند و نام آن را «سکوت دانشگاهی» بگذارند.
_مطالبهی شفاف
ما از مسئولان دانشگاه آزاد، وزارت علوم و وزارت بهداشت میخواهیم:
۱. شفاف اعلام کنند بر چه مبنای علمی و اقتصادی، شهریه پزشکی سه برابر شده است.
2. ضمانت اجرایی بازگرداندن حق انتخاب به دانشجویان انصرافی را بدهند.
3. طرحی حمایتی برای نخبگان کمبرخوردار طراحی کنند تا رویای سفیدپوشی به کابوسی میلیاردی تبدیل نشود.
جامعهی پزشکی آیندهی این کشور را میسازد. اگر بنا باشد میان استعداد و ثروت یکی را انتخاب کنیم، فرزندان این سرزمین محکوماند که با بهترین استعدادهایشان در فرودگاه خداحافظی کنند.