
ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
طبق آخرین آمار، شاخص دسترسی به مسکن در کشور به طور میانگین ۹ سال و طول دوره انتظار برای خانهدار شدن به ۲۷ سال رسیده است. این اعداد به وضوح نشاندهنده مشکلات جدی در بازار مسکن و نیاز به برنامهریزی دقیقتر از سوی دولت است. به گفته حبیبالله طاهرخانی، معاون وزیر راه و شهرسازی، اگر تمام درآمد خانوار صرف تأمین مسکن شود، متوسط زمان دسترسی به مسکن ۹ سال خواهد بود، در حالی که خانوارها تنها یک سوم درآمد خود را به این امر اختصاص میدهند. اهداف برنامه هفتم توسعه دولت در تلاش است تا طول دوره دسترسی خانوارها به مسکن را از ۹ سال به ۷.۵ سال کاهش دهد. این هدف نیازمند اقداماتی جدی و مؤثر است تا بتواند به بهبود شرایط مسکن در کشور کمک کند. اختلاف نظرها و چالشهای موجود در حالی که برخی برآوردهای غیررسمی، مانند تخمین زاکانی، شهردار تهران، مدت زمان خانهدار شدن در پایتخت را ۷۰ سال اعلام کردهاند، معاونت مسکن وزارت راه و شهرسازی به صورت علمی و کارشناسی به بررسی این موضوعات پرداخته است. این اختلاف نظرها نشاندهنده عدم همخوانی بین آمارهای رسمی و غیررسمی و چالشهای موجود در بازار مسکن است. دولت چهاردهم با افزایش سقف تسهیلات نهضت ملی مسکن و وام اجاره، اقدامات مثبتی را در راستای بهبود وضعیت مسکن انجام داده است. طبق آمار، ۵۵۹ هزار واحد از پروژههای نهضت ملی مسکن آغاز شده و ۴۶۰ هزار واحد در مرحله اتمام فونداسیون قرار دارد. همچنین، با توجه به ثبات نسبی بازار مسکن در یک سال اخیر، امیدواری به افزایش توان دسترسی خانوارها به مسکن بیشتر شده است. جمعبندی با توجه به آمار و برنامههای موجود، اگر دولت به تعهدات خود در زمینه تأمین مسکن پایبند باشد و اقدامات لازم را به درستی انجام دهد، میتوان امیدوار بود که مدت زمان انتظار برای خانهدار شدن کاهش یابد و شرایط بهتری برای خانوارها فراهم شود. در نهایت، این موضوع نیازمند نظارت و پیگیری مستمر از سوی مسئولان و کارشناسان حوزه مسکن است.