امروز اگر ریا نباشد قصد داریم با توجه به بازگشایی مجدد مدارس پس از کرونا، یادی از درس خواندن در ایام ماضی کنم. حقیقت امر تا جایی که حافظه تاریخی و جغرافی مان  یاری می کند کل وسایل جانبی که ما در دوران تحصیل برای اخذ دیپلم استفاده کردیم شامل یک جعبه مداد رنگی شش رنگ یا در خوش بینانه ترین حالت 12 رنگ، یک دستگاه پرگار، یک گونیا و نقاله، پاکن جوهری قرمز و آبی ، چند جلد دفتر، تعدادی خودکار بیک و مداد شمشیر نشان بود و لاغیر...
یعنی حتی جا مدادی و ماشین حساب شش رقمی جزو وسایل لاکچری و لوکس محسوب می شدند تا جایی که آوردن آنها به مدرسه هم در مقاطعی ممنوع بود. اما الان خدا را شکر انواع و اقسام لوازم التحریر اصلی و جانبی در کیف بچه ها پیدا می شود. الان کیف اختراع شده است که هندزفری و فلش می خورد؛ دفترچه خاطرات با قفل آویز، مداد پاکن برقی، گونیای مرکب و چند کاره، روان نویس نوک نمدی، نگهدارنده کتاب، چراغ مطالعه با لامپ هالوژن، خودکار 12 رنگ معطر، جعبه مداد رنگی 60 رنگ، دفترچه معطر و موزیکال، لاک غلط گیر نانو، چسب تفنگی حرارتی ، تخته سیاه دیجیتال، ماژیک هایلایت در رنگ های متنوع و... بخشی از وسایل دانش آموزان امروزی هستند که در کنار حل المسائل های کیلویی، سی دی های آموزشی، جزوات تست زنی، بسته ها و کتاب های کمک آموزشی خاکستری، زرد ، بنفش و ... برای خودشان یک پا مغازه لوازم التحریر دو نبش هستند و به قول عمو سیفی( سرایدار مفخم مدرسه ما) این اقلام انقلابی در عرصه آموزش و پرورش به شمار می روند! بماند که مداد رنگی 27 میلیونی و دفتر 10 میلیونی لاکچری هم در بازار یافت می شوند!

کلاس ها و جزوات آموزشی کنکور هم که برای خودشان یک بازار مکاره جدا دارند و خانواده ها از سه سال قبل تاریخ برگزاری کنکور نورچشمی شان را می دانند. دوره ما وقتی صبح جمعه من و داداشم از کنکور برگشتیم پدر مان گفت: صبح به این زودی کجا رفته بودین؟!  بگذریم...

البته این همه داستان نیست و تکالیف و خرده فرمایشات برخی معلمان محترم در قالب کار عملی نیز در باد زدن آتش این انقلاب و نوگرایی تحصیلی جالب توجه است. خانم معلم سراغ داریم که به بچه ها دستور داده بال مرغ به مدرسه بیاورند که از کتف جدا نشده باشد تا در کلاس علوم مورد استفاده قرار گیرد! مورد داشتیم که از بچه ها خواسته برای رنگ آمیزی یک قوطی خالی نوشیدنی با خودشان یک قوطی اسپری رنگ به مدرسه بیاورند! مومن با یک قوطی اسپری که حاوی نیم لیتر رنگ است می شود 100 تا قوطی خالی نوشابه را رنگ آمیزی کرد؛ آن وقت شما از هر دانش آموز خواستید تا یک اسپری رنگ به مدرسه بیاورد. میل گرد، بتن قالب گیری شده، خرپا و ... بخشی از وسایلی هستند که در مواقعی از سال روی دوش دانش آموزان مدارس ابتدایی در حال انتقال به مدرسه است! تحقیقات و کپی برداری از اینترنت هم تقریباً در همه مدارس مرسوم است و اگر دانش آموزان هر روز چند برگ کپی شده از اینترنت به عنوان تحقیق و مقاله و کار عملی مدرسه نبرند، روز کافی نت ها و خدمات کامپیوتری شب نمی شود!

هر چند استفاده وسایل کمک آموزشی در همه جای دنیا مرسوم است و ممکن است در یادگیری برخی مطالب تا حدی موثر باشند ولی یادمان باشد درس خواندن با جنگولک بازی و عضویت در کانال های تلگرامی درسی، جست و خیز در اینترنت و تماشای فیلم و سی دی آموزشی تفاوت های اساسی و ماهوی دارد و تا دانش آموز کتاب دست نگیرد و در خلوت خود مطالعه نکند، هیچ اتفاقی خاصی نخواهد افتاد و با معلم خصوصی مجازی دانش آموزان از هیچ کانالی پرش نتوان کرد! البته بلانسبت دوران کرونا که با شادی کل محتوی باقیمانده دروس با فنگ شویی وارد مغز دانش آموزان شدند! فقط خدا آموزش و پرورش از سال های بعد این فنگ شویی و کلاس های مجازی را جایگزین کلاس های واقعی نکند!