اخبار آنلاین
نسخه PDF
آرشیو روزنامه

اخبار
پیشخوان روزنامه سراج/پیام حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای (مدظله‌العالی) به همایش بین‌المللی یکصدمین سالگشت بازتأسیس حوزه‌ی علمیه‌ی قم

به گزارش روزنامه سراج، برآمدن حوزه‌ی مبارک قم در طلیعه‌ی قرن چهاردهم هجری شمسی، پدیده‌ای بی‌نظیر در میانه‌ی حوادثی بزرگ و سهمگین بود. این حوادث، فضای منطقه‌ی غرب آسیا را تیره و تار کرده و زندگی ملّت‌های آن را دستخوش آشفتگی و تباهی کرده بود. دخالت‌های دول استعماری و فاتحان جنگ جهانی اول، منشأ این مرارت گسترده و دیرپا بود. این دخالت‌ها با هدف تصرف و تسلط بر جغرافیای حسّاس و سرشار از منابع زیرزمینی، از همه‌ی ابزارها استفاده کردند. در عراق، یک حکومت انگلیسی و سپس یک دولت پادشاهی دست‌نشانده بر سر کار آمد. در ایران، قزاقی بی‌رحم و طمع‌کار به صدارت و سپس پادشاهی رسید. در فلسطین نیز کوچ تدریجی عوامل صهیونی و تسلیح آنها آغاز شد. طلوع ستاره‌ی قم در میانه‌ی این حوادث تلخ، ستاره‌ی قم طلوع کرد. قدرت الهی فقیهی بزرگ و پرهیزکار را برانگیخت تا حوزه‌ی مندرس و تعطیل‌شده را دوباره جان بخشد. آیت‌الله حاج شیخ عبدالکریم حائری (اعلی الله مقامه) با ورود به قم، نهالی تازه و مبارک در سنگلاخ آن زمانه‌ی ناسازگار نشاند. تشکیل حوزه‌ی علمیّه حوزه‌ی قم با پایداری مخلصانه و متوکلانه‌ی آیت‌الله حائری از زیر فشارهای رضاخان جان سالم به در برد و به رشد و نمو ادامه داد. این حوزه، کانونی شد که شعله‌های مبارزه با دودمان خبیث رضاخان را به سراسر ایران می‌فرستاد و دل‌های ناامید را برمی‌افروخت. دستاوردهای حوزه حوزه‌ی علمیّه قم در کمتر از شش‌دهه، قدرت معنوی و وجهه‌ی مردمی خود را به جایی رساند که توانست رژیم فاسد پادشاهی را به دست مردم ریشه‌کن کند و اسلام را در جایگاه حاکمیت سیاسی قرار دهد. متخرّج این حوزه، ایران را الگوی اسلام‌خواهی در جهان اسلام ساخت و با تدبیر او جمهوری اسلامی متولد شد. حوزه‌ی علمیّه باید به‌روز باشد و به تربیت نیروی مهذّب و کارآمد برای هدایت دینی و اخلاقی جامعه اهمیت دهد. همچنین، باید خطّ مقدّم جبهه‌ی تقابل با تهدیدهای دشمنان در عرصه‌های گوناگون باشد و در تولید و تبیین اندیشه‌ی اسلامی در باب نظامات اجتماعی مشارکت کند. نوآوری‌های تمدّنی انتظار می‌رود حوزه‌ی علمیّه در چارچوب پیام جهانی اسلام، نوآوری‌های تمدّنی را ترویج کند. استقرار تمدّن اسلامی، برترین هدف دنیایی انقلاب است و حوزه باید در ترسیم خطوط اصلی و فرعی تمدّن نوین اسلامی نقش‌آفرینی کند. حوزه‌ی قم امروز، با حضور هزاران مدرّس و مؤلّف، زنده و بالنده است. با این حال، انتظار می‌رود که این حوزه به‌عنوان یک نهاد پیشرو و سرآمد، فاصله‌ی قابل توجهی با وضعیّت کنونی خود کاهش دهد و در تمامی ابعاد علمی و اجتماعی، به‌روز و کارآمد باقی بماند. سلام خدا بر حضرت بقیّة‌الله و درود بر ارواح شهیدان و امام راحل.

شناسه خبر : 18556, منتشر شده در مورخ : ۲۹ شهریور ۱۴۰۲

یادداشت | تهدید نسل، نتیجه‌ی تحدید نسل

یادداشت | تهدید نسل، نتیجه‌ی تحدید نسل

نسخه‌های غربی برای ما قابل اعتماد نیستند. نه در زمینه‌ی اقتصاد، نه در مسئله‌ی جمعیت. به کسانی که با افزایش جمعیت مخالف‌اند؛ باید گفت؛ هشتاد میلیون جمعیّت در یک کشور، آبروی آن کشور است.

به گزارش سرویس اندیشه سراج، مرضیه عاصی، عضو کانون نویسندگان حوزوی نوشت:
[1]. تلاش برای تکثیر نسل، جوان شدن نیروی انسانی کشور و حمایت از خانواده، یکی از مهم‌ترین وظایف مسئولان و آحاد مردم است که افراد و مراکز اثرگذار و فرهنگ‌ساز، در این مورد وظیفه‌ی سنگین‌تری را بر عهده دارند و می‌توانند آن را با پرهیز از آسیب‌های احتمالی پیش ببرند و آینده‌ی کشور را از آن بهره‌مند بسازند."به دست‌اندرکاران این حسنه‌ی ماندگار توصیه می‌کنم که در کنار تدابیر قانونی و امثال آن، به فرهنگ‌سازی در فضای عمومی و نیز در نظام بهداشتی اهمیت دهند."(بیانات در ارتباط تصویری با مردم آذربایجان شرقی،۲۸بهمن۱۴۰۰) چون سهل‌انگاری در مورد تکثیر نسل باعث از بین رفتن نیروی جوان در سال‌های آینده می‌شود و نسل را تهدید می‌کند.
[2]. امروزه سیاستی وجود دارد که می‌خواهد "جوانان" را از ملت ایران سلب کند؛ اگر از حالا به فکر تکثیر نسل نباشیم و برای مسئله‌ی فرزندآوری فکری نکنیم، پانزده یا بیست سال دیگر دیر خواهد بود و کشورمان  عنصر لازم برای حرکت پیشرفت، یعنی "جوان" را، به قدر کافی در اختیار نخواهد داشت. مسئله‌ی فرزندآوری و تکثیرِ نسل بسیار مهم است و به قانون و پیگیری جدّی دستگاه‌های اجرایی نیاز دارد، باید از پیری جمعیّت ترسید،چون یکی از مهم‌ترین ذخایر یک کشور، جمعیّت جوان است که ما از اوایل انقلاب تا امروز از آن بهره‌مند بوده‌ایم و اگر بعداً برخوردار نباشیم، باعث عقب‌ماندگی ما خواهد شد. کشورهایی که جمعیّت‌ زیادی دارند، به برکت آن به خیلی از امکانات دست یافته‌اند؛ مانند هند و چین، با اینکه مشکلاتی هم دارند امّا در عین حال، خودِ این جمعیّت زیاد به عنوان یک ارزش اجتماعی، سیاسی و بین‌المللی برای آنها توانسته موفّقیّت‌هایی را به وجود بیاورد. بنا بر این، نسل باید افزایش پیدا کند.
[3]. نسخه‌های غربی برای ما قابل اعتماد نیستند. نه در زمینه‌ی اقتصاد، نه در مسئله‌ی جمعیت. به کسانی که با افزایش جمعیت مخالف‌اند؛ باید گفت؛ هشتاد میلیون جمعیّت در یک کشور، آبروی آن کشور است؛ سیاست "تحدید نسلِ" غربی‌ها امروز گریبان خودِ آنها را گرفته است و  می‌خواهند کشورهای اسلامی نیز از جمعیّت زیاد و جوان‌های فعّال و انسان‌های کارآمد برخوردار نباشند. جوان و نیروی انسانی یک کالا نیست که بتوان از خارج وارد کرد؛ بلکه باید خودِ کشور آن را تأمین بکند ولی غربی‌ها با مسئله‌ی تکثیر نسل در جامعه‌ی ایرانی مخالف هستند؛ با افزایش عده‌ی مسلمان‌ها و ملّتی که جوان‌هایش می‌توانند در عرصه ظاهر بشوند و کشور را به اوج برسانند، مخالف‌اند، پس ما نباید طوری عمل کنیم که مقصود آنها عملی بشود، بلکه باید مقاصد اسلامی را تأمین کنیم.
[4]. باید ببینیم چه چیزهایی موجب می‌شود جامعه‌ی ما دچار میل به کم‌فرزندی بشود. این میل به کم بودن فرزند، یک عارضه است  والّا انسان به‌طور ذاتی فرزند را دوست می‌دارد. چرا بعضی‌ها ترجیح می‌دهند که فقط یک یا دو فرزند داشته باشند و یا اصلاً فرزندی نداشته باشند؟ اینها را باید تحلیل کرد تا پی به عواملش بُرد و برای حل این مشکل، متخصّصین و صاحبان اندیشه  باید پیگیر شوند؛ مثلاً بالا رفتن سنّ ازدواج؛ یکی از عوامل محدود کننده‌ی باروری است. تقلید از سبک زندگی غربی ما را به این وضع کشانده است؛ "درحالی‌که امروز در بعضی ازهمین کشورهای غربی از کاهش باروری زیان می‌بینند و پشیمانند و در بعضی از کشورهای غربی مطلقاً کاهش باروری وجود ندارد؛ یعنی خانواده‌های پرجمعیّت، مثلاً خانواده‌ی آمریکایی با ده دوازده بچّه، چطور خانواده‌ی ایرانی که می‌خواهد از او تقلید کند باید حتماً یک بچّه داشته باشد یا دو بچّه؟! که این الان وجود دارد."( بیانات در دیدار مسئولان نظام، ۳۰ تیر۱۳۹۲)
[5]. آینده‌ی پر امید، یکی دیگر از واقعیت‌های کشور است. این نسلِ جوان خیلی با ارزش است. مسئله‌ی "تحدید نسل" برای کشور یک خطر بزرگی است که ما خود را خیلی به این خطر  نزدیک کرده‌ایم، باید در پی دوری از آن باشیم. "آنچه متخصصین و کارشناسان، با نگاه‌ها و دقت علمی بررسی کرده‌اند، ما را به این نتیجه می‌رساند که با این روند کنونی، کشور در آینده دچار مشکل فراوان خواهد شد؛ کشور دچار پیری عمومی خواهد شد. این تحدید نسل، چیز بدی است." (بیانات در دیدار جمعی ازمداحان،۱۱اردیبهشت۱۳۹۲). یکی از مهمترین وظائف زن، خانه‌داری است و فرزندآوری برای او یک مجاهدت بزرگ می‌باشد و با عدم دقت ما، زمانی در کشور متأسفانه این مسئله مورد غفلت قرار گرفت که امروز متوجه خطراتش می‌شویم. پیر شدن کشورو کم شدن نسل جوان در آینده، از همان چیزهایی است که اثرش بعداً ظاهر خواهد شد؛ وقتی هم اثرش ظاهر شد، آن روز دیگر قابل علاج نیست؛ اما امروز قابل علاج است.
[6]. ما باید در سیاستِ "تحدید نسل"، تجدیدنظر کنیم. امروز قاعده‌ی جمعیتی ما جوان است و بتدریج دچار پیری خواهد شد؛ چون پیری جمعیت با کاهش زاد و ولد همراه است. "در این سیاست تحدید نسل حتماً باید تجدیدنظر شود و این مسئله‌ی افزایش نسل از مباحث مهمی است که واقعاً همه‌ی مسئولین کشور باید درباره‌ی آن فرهنگ‌سازی کنند و کشور را از تک‌فرزندی یا دو فرزندی خارج کنند."، ( بیانات در دیدار مسئولان نظام جمهوری اسلامی ایران، ۱۶مرداد۱۳۹۰). برای جلوگیری از "تحدید نسل" باید سیاست‌های کلی جمعیت را مد نظر قرار داد، یعنی ارتقاء پویایی، بالندگی و جوانی جمعیّت با افزایش نرخ باروری- رفع موانع ازدواج، تسهیل و ترویج تشکیل خانواده و افزایش فرزند و کاهش سن ازدواج- اختصاص تسهیلات مناسب برای مادران بویژه در دوره بارداری و شیردهی و هم‌چنین ایجاد امکانات و تسهیلات لازم برای مادران شاغل (تا شغل آن‌ها وظیفه‌ی مادری و فرزندآوری را تحت‌الشعاع خود قرار ندهد)- تحکیم بنیان خانواده با اصلاح و تکمیل آموزش‌های عمومی درباره اصالت کانون خانواده و فرزند‌پروری- ترویج و نهادینه‌سازی سبک زندگی اسلامی، ایرانی و مقابله با ابعاد نامطلوب سبک زندگی غربی.
 
 

برچسب ها :
جمعیت نسل فرزندآوری نویسندگان حوزوی