یادداشت امروز
سراج یادداشت/نقدی بر توجیه اخیر آقای نقویان پس از انتشار سخنرانی تقطیع‌شده‌شان
به عقیده‌ی حقیر
حرام بودن شراب در قرآن و حدیث به صراحت بیان شده است، و نیازی نیست کسی برای پاسداشت و امر به یک فعل دینی، از قبح عمل حرامی که می‌بایست ترک شود بکاهد.
بر فرض هم که آقای نقویان قصد داشته بود حرام خدا را حلال جلوه دهد هیچ عقل سلیمی قول ایشان را مبنای احکام و اعمال خود قرار نمی‌دهد زیرا ایشان در جایگاه فتوا دادن نیستند تا کسانی بخواهند از کلام ایشان حکم حلال بودن استخراج کنند
و البته اگر کسی با شنیدن سخنرانی تقطیع شده‌ی ایشان برداشت کند شراب حلال است، خودش واقف است که نفسش او را فریب داده
بَلِ الْإِنْسَانُ عَلَى نَفْسِهِ بَصِیرَةٌ
آقای نقویان گفته‌اند: این سخنرانی در جمع ایرانیان خارج از کشور بوده و از آنجا که این افراد تجمعات خانوادگی و دوستانه ندارند، سعی کردیم با اتکا به مبانی دینی، آنها را به این امر مهم دعوت کنیم و به هیچ وجه قصد ما این نبوده که بگوییم مجلس شراب خوب است و ...
که البته باید به ایشان متذکر شویم مرد مومن، سلمنا فضای صدور کلام شما بر ما روشن شد اما این توجیه شما چیزی را تغییر نمی‌دهد زیرا امروزه که این طرف دنیا آب بخوریم آن طرف دنیا خبردار می‌شوند، باید ما مبلعین سعی کنیم جامع و مانع سخنرانی کنیم که تشنج در جامعه‌ی اسلامی و سوء برداشت از سخنان‌مان ایجاد نشود و همچنین زمینه‌ی لاابالی‌گری را برای برخی راحت‌طلبان سودجو فراهم نکنیم.
یکی از روایاتی که مورد استناد آقای نقویان قرار گرفته است روایت ذیل است:
امام صادق (علیه السلام): شابٌّ سَخِیٌّ مُرهَقٌ فِی الذُّنوبِ أحَبُّ إلَى اللّه ِ مِن شَیخٍ عابِدٍ بَخیلٍ
جوان بخشنده فرو رفته در گناه ، نزدِ خداوند ، از پیرِ پارساى بخیل، محبوب تر است.
من لا یحضره الفقیه
بحارالأنوار
الکافی
اولاسند این روایت ضعیف است
ثانیا با قطع نظر از ضعف روایت، این روایت در پی تایید گناهکاران نیست بلکه می‌خواهد بخل‌ورزی را تقبیح کند که البته به فرموده‌ی علمای بزرگواری که شرحِ بر کافی شریف نوشته‌اند منظور از بخل در وصف شیخ عابد، بخل از واجبات مالی است و نه هر بخلی
شاید بتوان گفت: قیاس آقای نقویان در رابطه با مقایسه بین گناه قطع رحم و گناه شراب خواری که معتقدند گناه قطع رحم بالاتر از گناه شراب خوری است قیاس مع‌الفارق باشد، بعلاوه اینکه هر قطع رحمی نهی شارع را به دنبال ندارد و قطعِ رحمی که بخاطر گناه باشه نهی‌ای به دنبال ندارد.
هر چند ایشان بر اساس مبانی دینی‌شان در پی تائید گناهکاری نبوده‌اند و قصدشان ترغیب دورهمی بوده‌است اما ناخواسته نتیجه‌اش ترویج گناه شده است.
ایشان به عنوان یک طلبه و با اتکا به مبانی دینی‌شان معتقدند: اگر عده‌ای شب تا صبح به نماز بایستند ولی از همه دوستان و بستگان و یاران دور باشند و در مقابل عده‌ای با دوستان و بستگان پای سفره شراب باشند، خدا به این دورهمی نگاه و عنایت بیشتری دارد.
ای کاش ایشان مبانی دینی‌شان را برای ما مشخص می‌کردند و استدلال‌شان را بر پایه‌ی چند بیت شعر و قیاس غیر‌حرفه‌ای نمی‌چیدند...
نتیجه اینکه:
با توجه به اینکه ایشان در سایر سخنان‌شان تاکید بر جذب اکثریت دارند شاید در این سخنرانی اخیر ناخواسته برای جذب اقل، موجب انحراف اکثر شده‌اند.
در نهایت فارغ از صحیح بودن یا صحیح نبودن توجیه ایشان، همین که پس از اعتراضات در پی رفع نواقص سخنرانی قبلی خود بر آمدند تا سوءبرداشت‌ها را خنثی کنند جای امیدواری است.
امید که ایشان در صدد انحراف افراد نبوده‌اند و طبق گفته‌ی خودشان در تقطیع قبلی نیز که آن را کار دوستان بیکار و مریض، یا دشمنان بیدار دانسته‌اند این‌بار نیز غرضی سوءی در کار نبوده باشد
ان‌شاءالله گَرد اتهام بر چهره‌ی هیچ‌کدام از بندگان خدا خصوصا علماء دین ننشیند.
اللم اجعل عواقب امورنا خیرا
نویسنده: مرضیه رمضان‌قاسم
