یادداشت:
دکتر جواد دهقانی آرانی/در سوک مجید پروین
یادداشتی از نجف اشرف برای درگذشت زنده یاد مجید پروین
«آقا مجید » را از سال ۱۳۷۶ که معلمی را همزمان با تحصیل در مقطع کارشناسی دانشکده علوم قرآتی تهران در مدرسه راهنمایی شهید مظلوم بهشتی آغاز کردم می شناسم . او در آن زمان مدیر ورزش منطقه ۷ آموزش و پرورش تهران بود و البته یکی از معلمان ورزش سرآمد وزارت آموزش و پرورش.
سال ۷۷ که در مقطعی مسولیت معاونت فرهنگی و پرورشی اداره را عهده دار شدم از نزدیک بیش از پیش با این مرد بزرگ و دوست داشتنی آشنا شدم
بواسطه دوستی با حسین کوهی موغاری از همشهریان خوبمان با آقا مجید رابطه خانوادگی و دوستانه تری پیدا کردم
بعد از ۷ سال تدریس در مدارس مناطق مختلف تهران و پس از پایان تحصیل دانشگاه آزاد اسلامی واحد نراق را برای کار انتخاب کردم و در سال ۱۳۸۳ مدیریت دانشجویی این دانشگاه را عهده‌دار شدم از همانجا بود که از «محید پروین »خواهش کردم برای قبول مربیگری تیم فوتبال دانشگاه دعوت ما را قبول کند وی و حسین کوهی بزرگوارانه این دعوت را پذیرفتند و در هفته حداقل دو بار با خودرو شخصی خود به نراق و کاشان برای آموزش و نظارت بر امر آموزش جوانان دانشجو و تیم فارغ‌التحصیلان دانشگاه آزاد اسلامی واحد نراق که در لیگ دسته اول فوتبال شهرستان کاشان شرکت داشت حضور پیدا می کردند.تمام مبلغی که بابت قرارداد خود دریافت می کردند کفاف هزینه بنزین خودروی آقا مجید را هم نمی داد .خاطراتی بسیار شیرین و ماندگار از آن لحظاتی که بیش از ۲۰۰ دانشجوی دانشگاه برای تست حضور در تیم دانشگاه در زمین چمن دانشگاه بواسطه حضور جذاب آقا مجید دوست داشتنی که در آن زمان مربیگری تیم امید استیل آذین را بر عهده داشت شرکت می کردند در ذهن دارم شور و هیجان دانشجویان لذتی عجیب را در خاطرم به یادکار گذاشته است.
زمانی آقا مجید تیم دانشگاه آزاد اسلامی واحد نراق را برای انجام تمرینات و مسابقات دوستانه به تهران برد و در زمین اختصاصی تیم فوتبال پرسپولیس زمینه ساز حضور چندتن از جوانان به تیم باشگاه های تهران شد. خاطرم هست برای شرکت در مسابقات منطقه پنج دانشگاه آزاد اسلامی کشور به میزبانی دانشگاه آزاد اسلامی همدان در این شهر بودیم پیشنهاد وسوسه‌انگیز تیم شهرداری همدان را بخاطر تعهد به تیم دانشگاه نراق رد کرد
بزرگمردی بود که هیچ وقت بواسطه اشتهار برادرش علی پروین فخر فروشی نمی کرد و همیشه یک معلم به تمام معنا بود روزی در مسابقات کشوری من که سرپرستی تیم را داشتم در حساس ترین زمان ممکن در تصمیم تعویض بازیکن ممتازتیم ناخودآگاه به او خرده گرفتم او با منشی عجیب و در خور تحسین مرا به وظیفه ام آشنا کرد و به خوبی نقش یک معلم ممتاز و برادر دلسوز را برایم به نمایش گذاشت که هیچگاه از خاطرم نمی رود.
در مراوده های خانوادگی چند بار به منزلش رفتم و او هم میهمان من در کاشان و آران و بیدگل بود خاطراتی بس شگرف از بزرگ منشی این مرد نیک اندیش در ذهن دارم که مجال بیانش نیست و وظیفه می دانم به جهت معرفی الگوهای ارزشمند علمی ،اخلاقی و ورزشی آن را به رشته تحریر در آورم در زمانی مقتضی تصویر قراردادهای ورزشی او را منتشر خواهم کرد تادرسی باشد برای نسل فعلی مربیان که برخی ناجوانمردانه فقط و فقط بدنبال رقم های نجومی آن می باشند و به رسالت معلمی و تعلیم و تربیت خویش آگاه نیستند .
در نجف اشرف و در جوار حریم ملائک پاسبان امیر بیان حضرت مولا امیرالمومنین خبر تأسف بار درگذشت آقا مجید را دریافت کردم و بر خود لازم دیدم علیرغم مشغله فراوان در کنار زائران حرم ذوات مقدس ائمه معصومین این چند سطر را قلمی کنم تا به روح بلندش عرض ارادتی داشته باشم
برای روح بلندش از درگاه خداوند متعال غفران و رحمت واسعه و حشر و نشر با امام الکونین مولا امیر المومنین علی علیه السلام خواستارم و برای همسر ،فرزندان ،خواهر و برادران بخصوص اسطوره همیشگی فوتبال ایران سلطان علی پروین صبر جمیل و اجر جزیل خواهانم.
جواد دهقانی آرانی
نجف اشرف بارگاه ملکوتی امیر المومنین علیه السلام
صحن مطهر حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها
